Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) ανέφερε ότι περίπου 1,3 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο λόγω των τροχαίων ατυχημάτων. Είναι και ο βασικός λόγος που τα Ηνωμένα Έθνη (ΟΗΕ) πιέζουν για ένα παγκόσμιο σχέδιο για την οδική ασφάλεια, το οποίο θα στοχεύει στη μείωση των παγκόσμιων τροχαίων ατυχημάτων κατά 50%.
Πάνω σε αυτήν την λογική, μία νέα και έξυπνη προσέγγιση δοκίμασε η Ολλανδία, η οποία χρησιμοποίησε οδικές διαχωριστικές λωρίδες που φωτίζουν στο σκοτάδι (GID). Εκτός από την βελτίωση της οδικής ασφάλειας, η προσπάθειας αυτή είχε στόχο να βοηθήσει και την κυβέρνηση να εξοικονομήσει κόστος ηλεκτρικής ενέργειας, κλείνοντας τα φώτα του δρόμου τη νύχτα (εξαιρετικά επίκαιρο στις ημέρες μας). Οι οδικές διαγραμμίσεις GID φωτίζονται χάρη στο φαινόμενο της φωταύγειας, ειδικότερα, έχει χρησιμοποιηθεί ένα υλικό που επιτρέπει στις διαγραμμίσεις να συλλέγουν φως κατά τη διάρκεια της ημέρας και να το απελευθερώνουν κατά τη διάρκεια της νύχτας, εκπέμποντας μια ανοιχτοπράσινη λάμψη.
Αντίστοιχα και η Αυστραλία διενεργεί μια δοκιμαστική λειτουργία της οδικής σήμανσης GID (στην περιοχή της Βικτώριας), αφού κατέγραψε αύξηση των θανάτων από τροχαία ατυχήματα κατά τη διάρκεια της νύχτας. Η αυστραλιανή κυβέρνηση συνεργάστηκε με την Tarmac Linemarking για την εγκατάσταση νέων διπλών γραμμών φωταύγειας σε περιφερειακές περιοχές, ώστε να βοηθήσουν τους οδηγούς να παραμένουν σε εγρήγορση. Η Tarmac αναφέρει πως οι GID αποτελούνται από δύο στρώματα θερμοπλαστικού υλικού, το 1ο φορτίζει όλη την ημέρα, ενώ το 2ο στρώμα (αυτό που βρίσκεται από πάνω) παράγει την λάμψη τη νύχτα. Το θερμοπλαστικό αυτό υλικό λέγεται ότι μπορεί να διαρκέσει από 3 - 5 πέντε χρόνια.
Εν τω μεταξύ, μια μελέτη που διεξήχθη από το International Journal of Civil Engineering and Technology (IJCIET) δήλωσε ότι η ποσότητα της λάμψης εξαρτάται από τη φωτεινότητα κατά τη διάρκεια της ημέρας, οπότε μια ηλιόλουστη μέρα θα έχει ισχυρότερη φωτεινότητα σε σύγκριση με μια βροχερή μέρα. Η IJCIET πρόσθεσε επίσης, ότι οι οδικές σημάνσεις GID διατηρούν το μέγιστο αποτέλεσμα μόνο για περιορισμένο χρονικό διάστημα, ενώ η διακύμανση στην ένταση του φωτός κατά τη διάρκεια της ημέρας επηρεάζει την ποσότητα λάμψης που παράγει τη νύχτα. Τα ευρήματα στη μελέτη του IJCIET είναι τα ίδια με αυτά στην Ολλανδία. Όπως αποδεικνύεται, οι οδικές σημάνσεις GID είναι ευαίσθητες σε μεγάλες ποσότητες υγρασίας (λόγω βροχοπτώσεων), με αποτέλεσμα να μην εκπέμπεται σταθερό επίπεδο φωτός τη νύχτα. Το μειονέκτημα τους αυτό βέβαια περιορίζεται στις περιοχές όπου η ηλιοφάνεια κατά τη διάρκεια της ημέρας είναι σε υψηλά επίπεδα. Επίσης, οι GID μπορούν να χρησιμοποιηθούν ευκολότερα σε περιφερειακούς δρόμους, όπου στο μεγαλύτερο ποσοστό τους δεν έχουν καθόλου φωτισμό, εκεί ακόμα και με την παραδοχή ότι δεν έχουν σταθερή φωτεινότητα (λόγω υγρασίας) μόνο καλό μπορούν να προσφέρουν, καθώς ξέρουμε όλοι πόσο δύσκολη και επικίνδυνη είναι η οδήγηση στους σκοτεινούς, επαρχιακούς δρόμους.
Φαίνεται πάντως πως η ιδέα αυτή των αυτοφωτιζόμενων οδικών λωρίδων αξίζει να εξεταστεί περισσότερο, καθώς μπορεί να συμβάλλει και να βοηθήσει τον οδηγό κατά τη νυχτερινή οδήγηση και να βάλει το λιθαράκι της στην συνολικότερη προσπάθεια για την οδική ασφάλεια.
